Η μπουγάτσα κυριάρχησε στον ελλαδικό χώρο μετά την Μικρασιατική καταστροφή εξαπλούμενη από τη Βόρεια Ελλάδα ως την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Ιδιαίτερα, όμως, πολιτογραφήθηκε ως Σερραία καθώς στη Βόρεια Ελλάδα στεγάστηκε μεγάλος αριθμός προσφύγων από τη Μικρά Ασία.
Η μπουγάτσα δεν υστερεί σε δημοτικότητα και στη Θεσσαλονίκη όλα αυτά τα χρόνια. Το 1917 ιδρύεται η Συντεχνία των μπουγατσοποιών Θεσσαλονίκης, η οποία δύο χρόνια αργότερα συγκεντρώνει 51 μέλη, αριθμός διόλου ευκαταφρόνητο.
Μετά το 1922 η διάδοση της μπουγάτσας στον ελλαδικό χώρο επιταχύνεται και η τέχνη της εξελίσσεται. Σήμερα, παρά τη μεγάλη της ιστορική διαδρομή, η μπουγάτσα εξακολουθεί να είναι ένα καθημερινά επιθυμητό έδεσμα με αφοσιωμένους οπαδούς· το μέλλον της διαγράφεται τόσο πλούσιο όσο και η γεύση της.
Κρέμα.
